Deverry saga 02 - Maanduister by Katharine Kerr

Author:Katharine Kerr [Kerr, Katharine]
Language: nld
Format: epub
Tags: fantasy
Publisher: @
Published: 2010-12-11T23:00:00+00:00

II

Na drie jaar van zware gevechten was er een patstelling ontstaan in de Eldiddse grensoorlog. Toen gebeurde er die zomer iets waar geen van de drie partijen op voorbereid was: de provincie Pyrdon kwam in opstand tegen de troon van Eldidd. Glyns spionnen kwamen in galop met het bericht dat het niet zomaar een opstand was, maar dat hij succes leek te hebben. Aan Cwnol, de voormalige gwerbret van Dun Trebyc, de enige grote stad van Pyrdon, had het opstandelingenleger een dermate briljante aanvoerder, dat zijn mannen fluisterden dat hij dweomer moest zijn.

'Bovendien bestaat de helft van Pyrdon nog uit bos,' merkte Glyn op. 'Hij kan zijn mannen tussen de bomen laten verdwijnen als ze in het nauw zitten en ze weer te voorschijn laten komen om vanuit een hinderlaag aan te vallen. Hij schijnt een grote troepenmacht te hebben. Hm. Zou hij soms geld van Cantrae krijgen?'

'Dat zou me niet in het minst verbazen, heer,' zei Nevyn. 'Wij zouden hem eigenlijk ook wat moeten sturen.'

'Gedurende de rest van die zomer bleef het rustig aan de Eldiddse grens, en tegen de herfst zag het ernaar uit dat Cwnol, hoewel hij nog lang zou moeten vechten, een goede kans van slagen had. Als Glyn de opstandeling boodschappen stuurde, adresseerde hij die aan Cwnol, koning van Pyrdon. En als toppunt van solidariteit verloofde Glyn prins Cobryns zesjarig dochtertje met Cwnols zevenjarig zoontje, een gebaar van vorstelijk eerbetoon dat Cwnol beloonde door het aantal invallen in Eldidd te vergroten. Maar hoewel deze zaak dus heel goed voor Cerrmor afliep, was Nevyn toch terneergeslagen. Terwijl de eindeloze oorlog zich voortsleepte, zag hij het koninkrijk om hem heen ineenstorten.

Op een regenachtige herfstdag ging Nevyn naar de toren voor een bezoek aan Mael die, zoals gewoonlijk, aan zijn commentaren zat te werken. Zoals het met dergelijke projecten meestal gaat, was ook dit allang niet meer de eenvoudige inleiding tot Ristolyns gedachtengoed die Mael oorspronkelijk had willen schrijven.

'Dit terzijde begint ook alweer uit te groeien tot een hoofdstuk!' Mael stak zijn pen zo krachtig in de inktpot dat het riet bijna brak. 'Zo gaat het met veel van je terzijdes, maar het worden al met al goede hoofdstukken.'

'Het gaat over de vraag wat het grootste goed is, zie je. Want hoe briljant Ristolyns verklaring ook is, hij bevredigt me niet helemaal. Zijn categorieën zijn nogal beperkt.'

'Jullie filosofen zijn altijd verduiveld goed in het vermenigvuldigen van categorieën.'

'Filosoof? Ach goden, zo zou ik mezelf niet willen noemen?' 'Bliksems, wat ben je dan wel?'

Maels mond viel open van verbazing. Toen Nevyn lachte, lachte hij schaapachtig mee.

'Niets anders, dat is waar,' zei Mael. 'Ik heb mezelf twintig jaar lang als een krijger beschouwd, vechtend tegen het bit als een strijdros en hunkerend naar de vrijheid om weer te kunnen vechten. Ik heb mezelf minstens tien ervan iets voorgespiegeld. Ik vraag me zelfs af of ik nu nog ten strijde zou kunnen trekken. Ik zie mezelf al te paard zitten piekeren wat Ristolyn kan hebben bedoeld met "andere wereld", terwijl iemand mij daar op dat ogenblik naartoe helpt.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.